به گزارش دوربین خبر،
ایران درکمند بحرانهای متعدد گرفتار آمده است : بحران آب ، بحران محیط زیست ، کاهش ازدواج ، افزایش طلاق ، افول اخلاق و سرمایۀ اجتماعی ، ورشکستگی صندوقهای بازنشستگی ، کاهش بودجه عمرانی ، بیکاری و .... این در حالیست که در سطح بین المللی هم پیرمرد روانپریشی بهنام ترامپ و جوان جویای نامی همچون بن سلمان برای تنگ کردن عرصه بر ایرانیان هم قسم شدهاند و در این سوی میدان ما فقط در حال غُر زدن و انداختن مشکلات به گردن این و آن هستیم . اصلا غُر زدن تبدیل به اصلیترین تفریح ایرانیان شده است در خانه ، تاکسی ، اداره ، بانک ، صف نان و... همگی در حال غر زدن هستیم چرا که راحتترین کار این است که با نسبت دادن مشکلات به بقبه خودمان را از تغییر تبرئه کنیم . البته در اینکه حاکمیت تا دلتان بخواهد اشتباه دارد حرفی نیست اما در این مجال برآنیم که به خودمان بپردازیم زیرا اکثر ما در به وجود آمدن وضع فعلی کمتر از آنها مقصر نیستیم و نباید به بهانۀ عملکرد ضعیف حکوت از مسئولیت فردی شانه خالی نماییم :
• مسئولی که یادش رفته باید بازنشسته شود
• کشاورزی که برداشت غیرمجاز آبی دارد
• مهندسی که کیفیت را فدای کمیت میکند
• قاضی که عادلانه قضاوت نمیکند
• روحانی که قرائت منفعتطلبانه از دین دارد
• خانهداری که تفکیک زبالۀ تر و خشک نمیکند
• تعمیرکاری که قطعۀ چین جای فرانسه میفروشد
• رانندهای که تخلف را زرنگی میداند
• خبرنگاری که برای خوشایند برخی دروغ میگوید
• بقالی که تاریخ انقضای اجناسش را پاک میکند
• معلمی که توجیه کمکاری را حقوقش میداند
• تلویزیونی که شعور مردم را نادیده میانگارد
• مدیری که همزمان چند پُست دارد
• نانوایی که نان بدون کنجد نمیفروشد
• دانشجویی که تحقیق و پایاننامه میخرد
• مربی مهدکودکی که به بچهها خوابآور میدهد
• مسئول خریدی که قیمت فاکتور را بالاتر میزند
• پزشکی که نگاهش به بیمار ، ابزاری برای کسب درآمد بیشتر است
• استاد دانشگاهی که دغدغه اش چاپ مقاله توسط دانشجویان به نام اوست
• پلیسی که یادش رفته اصلا فلسفۀ وجودیش افزایش آرامش در جامعه است
• آشپزی که با پوست مرغ چرخ شده ، سویا و نانخشک برای مردم کباب کوبیده میپزد
• دندانپزشکی که بدون دلیل دندان بیماری را جراحی و عصبکشی میکند
• نماینده مجلسی که دغدغه اصلیش رای آوردن مجدد است و منافع ملی را فدای منافعش میکند
• بنگاه مسکنی که برای جوش دادن معامله از گفتن هیچگونه دروغی فروگذار نمیکند
• و .....
البته بدیهیست مسائل فوق همگانی نیست اما جای انکار هم نیست که بسیاری از ما یادمان رفته که همه سرنشینان یک کشتی هستیم و با آسیب به آن همگی در معرض غرق شدن قرار میگیریم . بسیاری از ما عادت کردهایم در پی منافع فردی ، منافع جمعی کشورمان را نادیده بگیریم و تا وقتی ایران را بر خودمان مقدم ندانیم وضع همین است که میبینید . بیایبد از خودمان شروع کنیم ...
ایران مظلومانه از کردار ما به تنگ آمده است
مریم زارعیان ( عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات راه و شهرسازی )