به گزارش دوربین خبر،

متأسفانه این روزها، سوادکوه همچنان در مدار محرومیت ناشی از بی‌توجهی برخی مدیران اجرایی استان پیش می‌رود و در مقایسه با رونق برخی از شهرستانهای کشور و استان، عملا روند مطلوبی را نظاره‌گر نیست!
با کمال تاسف باید گفت سالهاست نه تنها، کارخانه و پروژه بزرگ اشتغال‌زا و درآمدزایی در سوادکوه کلید نخورده و اجرایی نشده، بلکه برخی از فرصت‌های شغلی موجود نیز یکی پس از دیگری به تعطیلی گراییده، تا جائیکه امروز می‌توان سوادکوه را مظهر یک شهرستان وابسته به اقلیم طبیعی خود دانست که عمده ساکنان آن مجبورند با نان بخور و نمیر و درآمد ناچیزی که از طبیعت در می‌آورند، امور خود را گذرانده و زندگی‌شان را اداره کنند!
بیکاری و فقر ناشی از درآمد اندک، سفره‌ها و سبدهای خالی خانوار را به مردم محروم این منطقه تحمیل کرده و باز هم متأسفانه باعث بالا رفتن سن ازدواج و کاهش مدت ماندگاری زندگی‌های مشترک زوجهای جوان و رواج یافتن مشاغل کاذب و گاه ممنوع نیز شده است!
بیشتر جمعیت امروز این شهرستان که زندگی زیر خط فقر و یا در حول و حوش خط فقر را تجربه می‌کنند، همچنان در انتظار عملی شدن وعده‌های مدیران و مسئولان هستند، از رئیس‌جمهور گرفته تا استاندار و نمایندگان مجلس که هر از چندگاهی با وعده‌های خود پیشرفت این شهرستان را نوید می‌دهند اما در عمل خبری از توسعه و رفع محرومیت از این شهرستان نیست!.
باور کنید که مردم شریف و مومن سوادکوه حتی اندکی هم زیاده‌خواه نیستند و قطعا به همان حق و حقوق حداقلی خود اکتفا می‌کنند، اما نمی‌توانند این همه تفاوت توجه را بین شهرستان خود و شهرهایی که گاهی تمام و یا بخش عمده بودجه استان را می‌بلعند، صرفا به خاطر توجه ویژه استاندار و یا توصیه شخصی بانفوذ در دفتر رئیس‌جمهور و یا یک وزیر بپذیرند!.
شهرستانی که با تقدیم شهدای گرانقدر در دفاع مقدس، دارای یکی از زیباترین کارنامه‌های لبیک‌گویی به ولایت است، شهرستانی که با معرفی فرهیختگان و نخبگان متعدد، یکی از سهامداران مدیریت متعهد در عرصه‌های ملی و استانی و شهرستانی است، شهرستانی که در تمام فراخوانی‌های نظام، گسترده‌ترین حضور و قوی‌ترین لبیک‌ها را به نمایش گذاشته، شهرستانی که علی‌رغم همه محرومیت‌ها همیشه در مسیر انقلاب، امام و رهبری دفاع تمام قد نموده است، شهرستانی که مذهبی‌ترین رفتارهای اجتماعی را به نمایش گذاشته، و شهرستانی که نامدارترین قهرمانان و پهلوانان ملی و جهانی را به ایران اسلامی هدیه کرده، هرگز و با هیچ توجیهی مستحق این همه محرومیت‌ها، تفاوت نگاه‌ها و تمایز در رسیدگی‌ها از جانب مسئولان امر نبوده و نباید هم باشد.!
متأسفانه یکپارچه نبودن شهرها در پیگیری مطالبات، رقابت‌های درون شهرستانی، فقدان اتحاد نخبگان و فرهیختگان، فقدان تشکل‌های قانونمند سیاسی، نبود رسانه‌های مکتوب و مجازی فعال خبری و تحلیلی (سال ۱۳۹۱) و عدم نقش‌آفرینی چهره‌های ملی دارای اصالت سوادکوهی در مسیر پیشرفت منطقه و ده‌ها دلیل ریز و درشت دیگر، مانع از ارتقا و توجه کافی مسئولان ارشد استانی و دولت به این شهرستان محروم شده است.
از عوامل و پتانسیل‌های مهم اقتصادی موجود در این شهرستان که سوادکوه را نسبت به دیگر شهرستان‌های استان متمایز کرده است و متأسفانه از آن به دلیل ضعف برخی از مدیران ارشد استان و بعضی از مدیران ضعیف صنعت و معدن مازندران بهره لازم برده نمی‌شود، وجود معادن عظیم زغال‌سنگ در ناحیه البرز مرکزی است که در صورت سرمایه‌گذاری درست می‌تواند برای بسیاری از افراد منطقه اشتغال مفیدی ایجاد کند.
ناحیه البرز مرکزی که زمانی چهره اقتصادی شهرستان و حتی شهرستان‌های اطراف را دگرگون کرده بود، متأسفانه امروز شاهد تعدیل نیروها و حالت انفعال آن هستیم.
بررسی‌ها نشان می‌دهد این معادن زغال‌سنگ دارای ۳۳۲ میلیون متر مکعب ذخیره تحت‌الارضی هستند. علاوه بر ذخایر عظیم زغال‌سنگ در این شهرستان، منابع دیگری همچون فلورین و سیلیس نیز دیگر ذخایر این شهرستان است که متأسفانه این منابع عظیم که روزی تأمین کننده معاش بیش از ۷ هزار نفر در سوادکوه بوده در حال حاضر به تعداد بیشماری تعدیل نیرو کرده است که با تعدیل یا به عبارتی ورشکستگی این شرکت بزرگ، بیکاری در این شهرستان بیداد می‌کند.

به گفته مسئولان، میزان بیکاری در این منطقه حدودا ۱۳ درصد است و بر اساس آمار این شهرستان ۱۰ هزار و ۵۰۰ نفر بیکار دارد (سال ۱۳۹۱) که متأسفانه بخشی از این بیکاران تحصیل کرده‌اند.
از سوی دیگر کارخانه اشباع تراورس که روزی به عنوان بزرگترین کارخانه تراورس چوب کشور با بیش از ۸۰۰ پرسنل به شمار می‌رفت امروز (سال ۱۳۹۱) با حدود ۱۰۰ پرسنل و کارگر به حالت انفعال در آمده است.
همه این‌ها در حالی است که در سفر هیئت دولت به مازندران و میزبانی سوادکوه از دکتر احمدی‌نژاد به عنوان اولین شهرستان پس از مرکز استان، احیای معادن البرز مرکزی به عنوان یکی از مباحث مهم بود که تمام مسئولان استانی و شهرستانی بر آن تأکید داشتند.
بطور کلی یکی از مهمترین راه‌های احیای معادن البرز مرکزی سوادکوه احداث کارخانه کک سازی در این شهرستان است که از تهیه طرح اولیه آن چند سالی‌ست که می‌گذرد و بجز نامه‌نگاری‌های بی‌حاصل استاندار مازندران به رئیس‌جمهور و وعده‌های گاه و بیگاه بعضی از نمایندگان مجلس و برخی اظهارات تبلیغاتی از سوی مسئولان صنعت و معدن استان، خبری از به نتیجه رسیدن آن نشده است!!
جای تأمل دارد، بسیاری از شهرهای کشورمان که روزی در لیست مناطق محروم قرار داشته‌اند، امروز به گروه شهرستانها و شهرهای برخوردار پیوسته و خود را نجات داده‌اند، اما شهرستان قهرمان‌خیز و ولایتمدار سوادکوه با این همه مواهب الهی نه تنها پای از منطقه محرومیت بیرون ننهاده، بلکه با همه پتانسیل‌های موجود رفته رفته در انتهای محرومیت جا خوش کرده است.
شهرستان سوادکوه متأسفانه در آمارگیری اخیر با کاهش جمعیت روبرو بوده است که علت این امر محرومیت مضاعف، عدم وجود منابع اشتغال‌زا و امکانات رفاهی است.
با این حال شهرستان سوادکوه که بزرگترین ذخیره معادن کشور، جاذبه‌های گردشگری، استعدادهای بالقوه کشاورزی و دامپروری را تحت اختیار دارد باید از این محرومیت فاصله گیرد و از مدار توسعه‌نیافتگی خارج شود که تحقق این امر مستلزم برنامه‌ریزی بهینه، سرمایه‌گذاری مناسب و تخصیص اعتبارات ویژه بخصوص از منابع ملی و همچنین تعقیب و پیگیری مطالبات مشروع و بحق ساکنان متدین و صبور سوادکوه توسط مسئولان ذیربط از مبادی قانونی است که متأسفانه در سال‌های گذشته مورد غفلت واقع شده است.
بدون شک سوادکوه با عنایت به قابلیت‌ها و توانمندی‌های اقتصادی به هیچ رو سزاوار شرایط نامناسب اقتصادی فعلی نیست.
به اعتقاد کارشناسان هر یک از چشمه‌ساران و ییلاقات سوادکوه چون معدن گنجی هستند که تنها با اندکی برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری می‌توان رونق اقتصادی را در آنجا شاهد بود و به جای آنکه فشار اقتصادی و بیکاری مضاعف باعث مهاجرت جمعیت از این شهرستان مستعد شود می‌توانیم شاهد مهاجرت و اسکان جمعیت از اقصی‌نقاط کشور به این منطقه زیبا و دل‌انگیز باشیم.
سوادکوه با جاذبه‌های خیره‌کننده و چشم‌نوازش می‌تواند قلب تپنده گردشگری آسیا و اقتصاد مازندران باشد.
تنها اندکی همت لازمه کار است.